هر ده سال یک بار اتاق بازرگانی نشریه ای به نام اصطلاحات بازرگانی بین المللی یا اینکو ترمز را منتشر می کند که در آن حدود، مسئولیت ها و ریسک های طرفین(خریدار و فروشنده)در خصوص حمل و نقل کالا، مشخص گردیده است. مفاد اینکوترمز ۲۰۰۰ میلادی شامل ۴ ترم اصلی ( E-F-C-D ) و سیزده اصطلاح بازرگانی بین المللی است که در ادامه به صورت مختصر تشریح می شوند. درج این عبارات در قراردادهای خرید کالا و شرایط حقوقی و اقتصادی حاکم بر آن در تعیین مالکیت کالای خریداری شده در راه و هم چنین، هزینه های قابل انتساب به کالای خریداری شده نقشی اساسی دارد.
تحویل کالا در محل مقرر به حمل کننده. در این حالت فروشنده، پس از ترخیص کالا از گمرک کشور صادر کننده، کالا را در محل معینی به حمل کننده ای که خریدار مشخص کرده است، تحویل می دهد و مسئولیت و ریسک در این زمان از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
تحویل کالا در کنار کشتی در بندر مقصد. در این روش فروشنده ،کالا را در کنار کشتی و روی اسکله در بندر معین مقصد، تحویل خریدار یا نماینده او قرار می دهد و مسئولیت و ریسک کالا از این لحظه به خریدار منتقل می شود. در این حالت، مسئولیت اخذ مجوزهای صادرات و پرداخت کلیه هزینه های مورد نیاز برای صادرات کالا به عهده فروشنده است.
تحویل کالا روی عرشه کشتی. فروشنده، کالا را جهت حمل به وسیله کشتی از نرده کشتی عبور و روی عرشه کشتی قرار می دهد و از این پس کلیه ریسک ها و هزینه های خسارت دیدن یا از بین رفتن کالا، به عهده خریدار است.
در این گروه، فروشنده، مسئولیت انعقاد قرارداد حمل و پرداخت کرایه حمل کالا تا مقصد را بر عهده دارد. این گروه شامل اصطلاحات بازرگانی CFR ، CIF ، CPT و CIP می باشد که مفاهیم آن به شرح پائین می باشد:
کرایه حمل تا مقصد(بندر مقصد). هزینه و کرایه حمل کالا تا بندر مقصد و هم چنین مسئولیت انجام تشریفات گمرکی به عهده فروشنده است و مسئولیت و ریسک از بین رفتن کالا پس از عبور از نرده کشتی از فروشنده به خریدار، منتقل می شود.
بیمه و کرایه حمل تا مقصد(بندر مقصد). بر این اساس، فروشنده، کالا را بیمه دریایی می کند. ریسک،هزینه ها و مخارج اضافی پس از تحویل کالا به خریدار منتقل می شود.
پرداخت کرایه حمل کالا تا مقصد. هزینه حمل کالا تا مقصد به عهده فروشنده است. تمامی ریسک، از زمان تحویل کالا به اولین حمل کننده، به خریدار منتقل می شود. تشریفات صدور کالا به عهده فروشنده است. حمل کالا در این روش به صورت غیر دریایی است.
پرداخت کرایه و بیمه کالا تا مقصد(نام محل). شبیه روش CPT است، مضاف بر این که فروشنده، هزینه بیمه کالا را نیز پرداخت می کند. حمل کالا در این روش به صورت غیر دریایی است.
در این گروه، فروشنده باید کالا را در مقصد تعیین شده به خریدار یا نماینده او تحویل دهد که شامل: DAF، DES,DEQ، DDU و DDP است که مفهوم آنها به شرح زیر می باشد:
تحویل کالا در مرز. فروشنده پس از انجام تشریفات صدور کالا ،آن را در نقطه ای در مرز کشور خریدار به نام برده یا نماینده او تحویل می دهد. هزینه صدور و حمل کالا تا مقصد تعیین شده به عهده خریدار است.
تحویل کالا روی عرشه کشتی در بندر مقصد. فروشنده، کالا را روی کشتی در بندر مقصد تعیین شده قبل از انجام تشریفات گمرکی برای ورود در اختیار خریدار قرار می دهد. هزینه های ترخیص و ریسک های احتمالی جهت انتقال کالا از کشتی و بعد از آن به عهده خریدار است.
تحویل کالا روی اسکله در بندر مقصد. فروشنده کالا را در اسکله بندر تعیین شده در مقصد در اختیار خریدار قرار می دهد. هزینه بارگیری کالا از کشتی به عهده فروشنده است. هزینه های ترخیص و ریسک های احتمالی پس از تحویل، به خریدار انتقال می یابد.
تحویل کالا در محل مقرر در مقصد، بدون ترخیص و بدون پرداخت حقوق و عوارض گمرکی. فروشنده،کالا را در نقطه ای معین، در کشور خریدار و روی وسیله نقلیه، قبل از تخلیه کالا در اختیار خریدار قرار می دهد. پرداخت عوارض، مالیات و هزینه های ترخیص کالا از گمرک بر عهده خریدار است.
تحویل کالا در محل مقرر در کشور خریدار با ترخیص کالا و با پرداخت حقوق و عوارض گمرکی. فروشنده کالا را به کشور خریدار وارد و نسبت به تخلیه آن اقدام می کند و کلیه عوارض و مالیات ورودی کالا را می پردازد، سپس کالا را در محل مشخص مثلاً کارخانه، به خریدار تحویل می دهد.