منبع اصلی درآمد ، تولید و فروش کالا و یا ارائه خدمات است . نمونه هایی از سایر منابع درآمد عبارتند از : درآمد حاصل از سرمایه گذاریها ، حق امتیاز ، سود تضمین شده ، اجاره محل و سود حاصل از فروش داراییهای بلند مدت ، از اهداف گزارشگری درآمد در صورت سود و زیان ، افشای منابع عمده درآمد و تفکیک منابع اصلی از منابع فرعی و متفرقه است.
زیان را می توان مخارج غیرمولد یا بهای تمام شده داراییهای منقضی شده ای تلقی کرد که هیچ گونه رابطه مشهودی با درآمدهای جاری یا آتی ندارند.بنابراین ، هزینه های غیرعادی ، ضایعات و خسارات از سوانح طبیعی که هیچ گونه کنترلی نسبت به آنها وجود ندارد را می توان با توجه به اینکه اینگونه اقلام غیرمولدند از هزینه های عادی عملیاتی تفکیک کرد.
این اقلام معرف صرفه جویی در بهای تمام شده می باشند که ازدرآمد باید تشخیص داده شوند.اقلام خنثی کننده هزینه معرف مخارجی است که واحد تجاری می تواند از وقوع آنها جلوگیری کند ، مثل تخفیفات خرید.
در برخی موارد نظیر درآمد حاصل از فروش ضایعات و محصولات فرعی ، درآمد به عنوان عامل کاهنده بهای تمام شده تولید گزارش می شود.اما استفاده مفرط از این روش یعنی تهاتر درآمد با بهای تمام شده ، به ارائه نادرست هم درآمد و هم بهای تمام شده در صورت سود و زیان منتهی می شود.
در عمل ،صورت سودوزیان به دو شکل چندمرحله ای و یک مرحله ای ارائه می شود.در شکل چند مرحله ای ، مانده های میانی مختلف نظیر سود ناخالص ، سود عملیاتی ، سود قبل از مالیات و غیره به طور مشخص نشان داده می شود در شکل یک مرحله ای کلیه درآمدها در یک گروه و کلیه هزینه ها در گروه دیگر طبقه بندی شده و سود خالص از تفاوت این دو گروه به دست می آید . در مواردی که اقلامی نظیر سود یا زیان غیرمترقبه که مستلزم افشای جداگانه می باشند ، وجود ندارند ، شکل چند مرحله ای صورت سودوزیان از نظر گزارشگری بر شکل یک مرحله ای برتری دارد.
در ضمن این مطلب بخشی از "کتاب آمادگی حسابداری ویژه آزمون های جوامع حرفه ای حسابداری" است که می توانید از این لینک آن را دانلود نمائید