دارایی های ثابت مشهود به دارایی هایی گفته می شود که به طور نسبی دارای عمر طولانی هستند و درجریان عملیات عادی مؤسسات مورد استفاده قرار می گیرند. دارایی های ثابت به منظور سرمایه گذاری یا فروش مجدد تحصیل نشده اند بلکه برای استفاده در تولید،عرضه کالا و خدمات، اجاره به دیگران و یا برای مقاصد اداری توسط شرکت نگهداری می شوند و انتظار می رود بیش از یک دوره مالی مورد استفاده قرارگیرند.
این دارایی ها دارای موجودیت فیزیکی و عینی هستند و به دلیل داشتن عمر استفاده نسبتاً طولانی در طی سال های متمادی در عملیات واحد های تجاری به طور مؤثر مورد استفاده قرار می گیرند، از جمله این دارایی ها می توان زمین، ساختمان، ماشین آلات، تأسیسات، وسایط نقلیه و اثاثه را نام برد. دارایی های ثابت مشهود در بسیاری از شرکت ها معرف اعتبار بوده و میزان تجهیزات و ماشین آلات مؤسسه در طبقه بندی و قدرت کارایی آنها نقش سازنده ای دارند.
با توجه به اینکه بخش عمده ای از دارایی های ثابت )اموال منقول( ابتدا توسط انبار دریافت و رسید می شوند و در حساب انبار نیز ثبت می شوند، در پایان سال، مانده این اقلام که به استناد رسید انبارهای صادره درحساب معین جداگانه انبار در دفاتر ثبت شده است، تحت عنوان دارایی های ثابت(اقلام سرمایه ای در انبار)طبقه بندی می شوند.