به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، بیکاری یکی از مشکلاتی است که امروزه در بسیاری از کشورهای جهان دیده میشود. این مشکل بر اثر کاهش نرخ رشد اقتصادی و بهدنبال آن کاهش تقاضا برای کالاهای تولیدی، صنعتی و خدماتی در کشورهای صنعتی ایجاد میشود و زندگی میلیونها نفر را تحت تأثیر قرار داده است، کشور ما نیز از این موضوع بینصیب نیست و عدم تقاضا و رکود اقتصادی منجر به بیکاری ۵میلیون نفری (آمار غیررسمی) در کشور شده است.
از این رو، مسئله اشتغال و بیکاری بهخصوص برای جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاهی با شدت و ضعفهایی، در تمام کشورها بهویژه در کشورهای در حال توسعه دارای اهمیت ویژهای برای دولتهاست که بهمنظور توسعه اشتغال و کاهش بیکاری در برنامههای کوتاهمدت، میانمدت و درازمدت خود، به سیاستگذاری در این حوزهها میپردازند.
طراحی و تدوین سیاستها و خطمشیهای کارآمد و تسهیل کننده، منابع و امکانات لازم و کافی و سازمانها، مؤسسههای اجرایی کارآ و تعیین اهداف دست یافتنی و متناسب با شرایط اقتصادی ارکان اساسی برای اشتغالزایی است که متأسفانه در برنامههای اول، دوم، سوم، چهارم و پنجم توسعه بهخوبی مورد توجه قرار نگرفتهاند.
شواهد نشان میدهد بیکاری در برنامه ششم هم جایگاهی ندارد. لایحه برنامه ششم توسعه برای بزرگترین بحران پیش روی کشور در سالهای آتی که بیکاری حداقل ۵میلیون نفری و ورود ۵میلیون بیکار جدید در سالهای آتی به بازار کار است، هیچ برنامه جامع و عملی نداشته است.
محمدباقر نوبخت، رئیس سازمان برنامه و بودجه شب گذشته در توضیحاتی درباره برنامه ششم گفت: ما بنا نداریم در برنامه ششم مشکلات بشریت را حل کنیم. این برنامه ادامه برنامههای قبل و بعد از انقلاب است. ما اصلاً الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت نداریم تا برنامه را بر مبنای آن تدوین کنیم.
معاون رئیس جمهور برنامه ششم توسعه را یازدهمین برنامه توسعهای در ادامه برنامههای پیش از انقلاب دانست و تصریح کرد: برنامه ششم توسعه در حقیقت یازدهمین برنامه توسعهای کشور است؛ از سال ۱۳۲۷ پنج برنامه پیش از انقلاب و پنج برنامه پس از انقلاب اسلامی تصویب و اجرا شد؛ اما در ۱۰ برنامه قبلی اولویتبندی نداشتیم.
وی با بیان اینکه در ۴ برنامه سخنگو بوده و در برنامه پنجم نیز بهعنوان همکار غیرمستقیم حضور داشته است، خاطرنشان کرد: ما از تجارب برنامههای گذشته استفاده کردیم و بهجای اینکه بخواهیم تمام مشکلات بشریت را حل کنیم تنها چهار یا پنج موضوع مشخص را ــ مانند آب، محیط زیست، اشتغال، کاهش نابرابریهای اجتماعی ــ گنجاندهایم که تا ۵ سال آینده این مسائل حل شود.
آیا اظهارات سخنگوی دولت درباره برنامه ریزی برای اشتغال به ماده ۲۱ و همان ۵ خط خلاصه میشود؟ هدفگذاری برای ایجاد اشتغال با کدام برنامه و سیاست قرار است اجرایی شود؟ اگر اشتغال یکی از ۴ برنامه دولت برای کشور است چگونه است که در هیچ کجای برنامه ششم توسعه برای بیکاری بند و سیاستی لحاظ نشده است؟ محور اشتغال در کدام بند برنامه آمده است؟
انتهای پیام/*